Bir beyaz eşya mağazasına çamaşır makinesi almak için girdiğinizde, pek çok satıcı size ürünleri gösterirken devirleri ile sınıflar. Sanki yüksek devre çıkabilen makineler, diğerlerinden daha iyi gibi görünür.
Düşünüldüğünde, devir parametresi diğer özelliklerin yanında belki en önemsizidir. Zira yıkama işleminin daha iyi ya da kötü olmasıyla hiçbir ilişkisi olmaması bir yana, kullanıcıların genelde kırışıklık oluşmaması için düşük devirde çalıştırma yaptıkları gözlenmiştir.
Tozsuzlaştırma sistemlerinde çok büyük hakimiyeti olan jet-pulse torbalı ünitelerde de bazen, “metrekare” ile tanımlama yapıldığı görülmektedir. Oysa ki benzer şekilde, torba alanından daha önemli pek çok parametre bulunmaktadır.
Bir tozsuzlaştırma sisteminin başlıca tüketim kalemleri;
Bir tozsuzlaştırma ünitesini ekonomik almak kadar, aynı ekonomikliği kullanılırken de sürdürebilmesi en az o kadar önemli olsa gerek.
Hatalı seçilmiş vantilatörler, gereğinden fazla basınçlı hava tüketimi yapan üniteler, filtre elemanlarına kaldıramayacakları kadar toz yükleyen tasarımlar, aşınmaya ve yıpranmaya zorlayan tasarımlarla, işletme ekonomisi sağlamak mümkün olamamaktadır.
Toz toplama ünitelerinin en sık rastlanan sorunu, 3 ay iyi performans ve sonrası hüsran. Sürekli tüketen, ama toz toplamayan üniteler. Doğru tasarlanmamış pek çok toz toplama sistemi, devreye alındıktan birkaç ay sonra, başlangıç debisinin yarısını bile çekememektedir. Dolayısıyla ödenen ücretin en az yarısı boşa gitmektedir. Tutulamayan tozun insan, makine ve çevreye verdiği zararlar da buna ilave olmaktadır.
Toz toplama üniteleri, hem bertarafı zorunlu olan kullanılmış filtre elamanları hem enerji tüketimi verimliliği hem de zararlı tozların tutulabilme oranlarıyla, pek çok yönden çevre ile etkileşim halindedir. Bu nedenle ilk tasarımları çevreye doğrudan etkir. Sonuç itibariyle, birim tüketim değerleri ölçülmesi gereken kriterler arasında önemli bir yere oturmaktadır.